Abraham (Bram) van Leeuwen, ook bekend als Prince de Lignac was een succesvolle Nederlandse zakenman en multimiljonair. Lees meer over hem in Wiki.
Achterflap: Een oorlogsroman die waar gebeurd moet zijn. want bij de jongens die in 1945 naar Indië gingen, waren natuurlijk idealistische officieren zoals Leo Verhagen en bij de vijand was beslist een Oemar Kerto die een blank meisje lief had en de Nederlanders haatte.
Het vrouwenkamp Tjideng heeft bestaan, want na de bevrijding hebben ze de Japanse sadist die de commandant was, opgeknoopt. Nederlandse officieren hebben kampongs platgebrand maar wie dit, knus in zijn huiskamer gezeten, veroordeelt, moet ook weten dat ze daarbij dozijnen landmijnen vernietigden, die anders hun jonge soldaten tot rompen-zonder-benen zouden hebben gemaakt. Deze oorlogsroman speelt in Nederlands- Indië dat onder Japanse bezetting de republiek Indonesië werd.
Bram van Leeuwen is geen groot literair meester, ik heb echter niet minder genoten van deze onderhoudende roman. Ik ben geïnteresseerd in Indië, en vooral wat zich tijdens de tweede wereldoorlog en daarna heeft afgespeeld. Met de kennis van nu komen “onze” politionele acties misschien in een ander daglicht te staan. Echter we moeten niet vergeten welk leed is ondergaan door in de oorlog geïnterneerde Nederlanders, na de oorlog de Bersiap, de dienstplichtigen die voor hun nummer een verre oorlog moesten vechten en de schandelijke behandeling die wij de Molukkers hebben aangedaan. In dit licht voedt deze roman mijn interesse. Het is niet mogelijk om te zeggen dat je geniet van een oorlogsroman, maar ik vond het een prettig te lezen boek die het verhaal van beide zijde, op een romantische wijze verteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.