dinsdag 17 augustus 2010

De leugen van het land


Mensen die mij wat beter kennen weten dat ik nogal geïnteresseerd ben in eten. Niet alleen de consumptie maar ook het bereiden er van. De eerste 10 jaar van mijn werkzame leven ben ik kok geweest, alhoewel dat al een tijd terug is, is de liefde voor koken en eten gebleven. Maar ik heb ook grote interesse in waar eten vandaan komt. De oorsprong, waar komt ons dagelijks voedsel vandaan. Ik heb respect voor boeren en tuinders die dagelijks met veel liefde voor levende have en lekkere groentes zorgen. Mijns inziens wordt dit werk ondergewaardeerd en vooral onderbetaald. Boeren krijgen te weinig betaald en kunnen maar net voor kostprijs produceren. Ze zijn het slachtoffer van het oppermachtige groot winkelbedrijf. En wij als consument willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Niet bereid om voor kwaliteit en dierenwelzijn te betalen.

Ik heb het idee dat prijzen van melk, vlees, eieren en groentes sinds de 2e wereldoorlog in verhouding onvoldoende zijn gestegen. Vroeger werd 75% van het inkomen aan voedsel besteed, tegenwoordig is dat 10%! Het gevolg, we eten te veel, gooien teveel weg en eten ongezond.

Ik kan me nog goed herinneren dat als ik, toen ik klein was, bij de slager kwam dat er halve varkens en een kalf in de slagerij hingen. Vlees in een bakje met folie doet niet denken aan een levend wezen, we zijn elke band met het leven wat daar voor is gelaten kwijt. Van mij hoeft niemand vegetariër te worden, maar we zouden wel een stuk minder vlees kunnen eten. Met wat minder kunnen we wat meer betalen voor dierenwelzijn. De Boeddha predikte de middenweg, dat pad geld ook voor ons voedselgebruik. De andere les van de Boeddha dat eten alleen benodigd is om het lichaam in stand te houden is voor mijn Bourgondische geest wat rigide.

Er komen regelmatig mooie documentaires op tv over dit onderwerp. Jammer genoeg zijn deze altijd op tijden en zenders dat ze door de grootste groep mensen wordt gemist. Ik zag laatst: The Lie of the Land (De leugen van het land) een documentaire van Molly Dineen. Op zoek naar de achtergronden van de vossenjacht in Engeland stuitte zij op veel grotere schandalen. Zij laat zien hoe dieren bij boerderijen worden opgehaald die om de een of andere reden daar weg moeten. Het gaat niet alleen om dode of zieke dieren, maar ook dieren die economisch zogenaamd nutteloos zijn. Omdat het mannetjes zijn bijvoorbeeld, die niet het vooruitzicht bieden op een goede vleesproductie. De boeren werken met tegenzin mee. Ze zouden liever goed voedsel produceren, maar worden hiertoe gedwongen door de overheid (vanwege subsidies), supermarkten en consumenten. Triest maar een aanrader voor iedereen om naar te kijken. Hierboven zien jullie de trailer, de documantaire is (nog) niet digitaal beschikbaar met ondertiteling, maar hieronder vind je de volledige uitzending.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.